گوناگون/ سوال و نکته هایی درباره منتظران واقعی
خراسان/ تامل در چند نکته و سوال در مطلب زیر شاید ما را کمی بیشتر با مفهوم و ادب و لوازم انتظار آشناتر کند.
«انتظار» شاید برای برخی مرادف با نشستن و چشم به آسمان دوختن و ذکر و دعا بر لب داشتن برای ظهور «منجی» باشد و چه بسا دست روی دست گذاشتن و سستی و رخوت و بی تفاوتی و سکوت در مقابل ظلم و ظالم از جمله تبعات چنین نگاهی به مقوله انتظار باشد، اما پر واضح است که این گونه «مشی» و نگاه و «مرام» با حکمت الهی بعثت انبیا و امامت و ولایت اوصیا از یک سو و با عقل و فطرت خداجو و حقیقت طلب و کمال خواه انسان از دیگر سو در تعارض است، چرا که آفریدگار حکیم برای هدایت انسان و به کمال و سعادت رساندن بشر و حرکت مدام او در مسیر «بودن» تا «شدن» هم عقل و فطرت را به عنوان پیامبر درون و هم انبیا و اوصیا را به عنوان راهنمایان و رهبران و چراغ‌های همیشه فروزان هدایت برگزید تا انسان جویای حق و عدالت طلب هیچ گاه در مسیر رشد و کمال و سعادت و «شدن» در تحیر و سرگشتگی نماند و به دامن سستی و رخوت و بی تفاوتی و ظلم پذیری درنغلتد.
از این رو پروردگار جهانیان براساس حکمت بالغه ذات اقدسش پس از ختم نبوت انبیا در وجود اشرف الانبیا حضرت محمد مصطفی (ص) جریان همیشگی هدایت را در وجود اطهر ائمه معصومین جاری فرمود و هیچ زمانی را از «حجت حق» خالی نگذاشت چه آن زمان که پیامبران و ائمه هدی در بین مردم حاضر و ناظر و هادی و راهنما و رهبر و امام بودند چه اکنون که امام هدایت و منجی عالم وجود حضرت مهدی موعود «عج» ناظر و حاضر و البته از دیدگان غایب است، اما وجود مبارکش همچون خورشید پس ابر، مایه حیات طیبه و روشنایی و هدایت طالبان حق به «صراط مستقیم» است.
اما در این میان بسیاری از ما گویا به بی ارتباطی با حضرت صاحب الزمان عادت کرده ایم! و مفهوم انتظار فرج را آن چنان که باید درنیافته ایم. در این مقال تامل در چند نکته و سوال شاید ما را کمی بیشتر با مفهوم و ادب و لوازم انتظار آشناتر کند.
1 – پیامبر اعظم (ص) فرمود که افضل اعمال امت من انتظار فرج است.
کمی دقت در این فرمایش رسول اکرم به ما می‌فهماند که «انتظار فرج» از جمله «اعمال» است بنابراین منتظر فرج باید عامل و اهل عمل باشد، مُدرِک و بصیر و پویا و بیدار باشد تا تشخیص دهد عمل متناسب با انتظار فرج چیست و کدام است. 2 – به این نکته بیندیشیم که آیا منتظر واقعی باید اهل قعود باشد یا قیام؟
3 – اهل بیداری و هوشیاری و حرکت باشد یا اهل سکون و رخوت و سستی؟!
4 – اهل سکوت در مقابل ظلم و ظالم و بی عدالتی باشد یا اهل فریاد در مقابل ظلم و ظالم و بی عدالتی؟!
5 – آیا منتظر واقعی فرج باید اهل بیداری و بیدارکردن و خردمندی و بصیرت و ژرف نگری باشد یا اهل غفلت و تحجر و سطحی نگری؟!
6 – آیا وظیفه منتظر، آماده باش ودر صحنه بودن و تلاشگری برای اصلاح امور است یا اهل پستونشینی و انفعال و نظاره گر بودن؟
7 – آیا انتظار فرج یعنی اهل ایمان و صداقت و درستکاری و ایثار و فداکاری بودن و ترویج اسلام ناب محمدی (ص) و تقویت شور و شعور و عطش معرفتی برای ظهور منجی یا گوشه گیری و انزوا و به ذکر و دعا بسنده کردن؟!
آری دعا برای فرج حضرت صاحب الزمان از سفارش‌های حضرتش است، ولی آیا فقط دعا کفایت می‌کند برای ظهور؟!
9 – آیا زمینه سازی برای ظهور حضرت «مُصلح» وظیفه‌ای حتمی برای «صالحان» نیست و آیا منتظر «مُصلح» خود نباید «صالح» باشد؟!
10 – آیا ظهور و فرج حضرت مهدی موعود این امام «حی» و «ناظر» و واسطه فیض الهی و این گرانسنگ ذخیره عالم هستی و بقیة ا... مستلزم برداشته شدن موانع ظهور نیست؟ آیا از جمله موانع ظهور آقا آماده نبودن جوامع، حس نکردن نظارت حضرت ایشان بر عالم و زندگی ما، ترک فعل‌های ما، کار‌ها و اعمال ناشایسته و نابایسته ما و مأموم مواقعی نبودن بسیاری از ما برای امام زمان (عج) نیست و آیا این موانع را به لطف خداوند جز منتظران واقعی که اهل خرد و بیداری و هوشیاری، صداقت و ایمان و تقوای الهی، بصیرت و ژرف اندیشی، ایثار و فداکاری، صلاح و اصلاح می‌توانند برطرف کنند؟ آیا لازمه تعجیل در فرج منجی عالم وجود رشد ایمان و معرفت افزایی و محبت و مودت روزافزون به خاندان عترت و پیامبر نیست؟ آیا انجام عمل خیر و ترویج خیر و نیکوکاری و اصلاح امور در برطرف کردن موانع ظهور بی تاثیر است و ختم کلام این که آیا انتظار پویا و سازنده و فعال و در صحنه بودن و آن به آن در کنار امید به فرج و دعا برای ظهور منجی، حضور در صحنه اصلاح و ظلم ستیزی و عدالت خواهی و تلاش مجاهدانه برای تحقق حکومت جهانی قائم آل محمد (ص) از جمله وظایف منتظران واقعی و دلدادگان و رهپویان «مکتب انتظار» نیست؟ آیا شناخت دشمنان و «جهاد تبیین» برای تفکیک حق از باطل از وظایف منتظران واقعی نیست؟
هزاران هزار سلام و صلوت بر مبارک وجود حضرت صاحب الامر و الزمان. امید که هیچ یک از ما در زمره خالی کنندگان پشت امام زمان نباشیم، یادمان باشد که آنان که پشت امیرمومنان (علی)، امام حسن مجتبی (ع) و امام حسین (ع) را خالی کردند چه فاجعه‌ای را در تاریخ جهان رقم زدند آنان که «مأموم» واقعی برای امام زمانشان نبودند!
امیدواریم که به لطف خداوند نام همه ما در زمره منتظران واقعی بقیة ا... الاعظم ارواحناه له الفدا و از «مامومین واقعی» حضرت ایشان و سربازان پا در رکاب حضرتش باشیم. آمین.
