الرّجال و لا رجال!

 

 

   

مهر/ خطبه امیرالمؤمنین علی «علیه‌السلام» در نکوهش اصحاب از نرفتن به جهاد: 
 ای مردمی که به تن فراهمید و در خواهش‌ها مخالف هم! سخنانتان تیز، چنان‌که سنگ خاره را گدازد و کردارتان کُند، چنان‌که دشمن را دربار? شما به طمع اندازد. در بزم، جویند? مرد ستیزید و در رزم، پویند? راه گریز. آن که از شما یاری خواهد، خوار است و دل‌بیمار. برای کدام خانه پیکار می‌کنید و پس از من در کنار کدام امام کارزار؟ به خدا سوگند فریفته، کسی است که فریب شما را خورد و بی‌نصیب کسی است که انتظار پیروزی از شما برد.
- غیرتی کو که شما را به غضب آورد؟
- بر شما غارت می‌برند و ننگی ندارید، با شما پیکار می‌کنند و به جنگی دست نمی‌گشایید... ای نه مردان به صورت مرد! ای کم‌خردانِ نازپرورد! کاش شما را ندیده بودم و نمی‌شناختم، که به خدا پایان این آشنایی، ندامت بود و دستاورد آن اندوه و حسرت. خدایتان بمیراناد، که دلم از دست شما پر خون است و سینه‌ام مالامال خشم شما.

نهج_البلاغه
سیدجعفر_شهیدی
خطبه‌های 29، 39 و 27.