شهر حدیث/ امام على علیه ‏السلام :
رسول خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم به ‏من فرمود: من براى امّتم نه از مؤمن مى‏ترسم و نه از مشرک ؛ زیرا مؤمن را خداوند به واسطه ایمانش جلوگیرى مى‏کند و مشرک را خداوند به سبب شرکش از پاى در مى‏آورد . امّا ترس من براى شما از منافق زبان‏بازى است که مطابق اعتقادات شما سخن مى‏گوید و برخلاف آنچه معتقدید عمل مى‏کند .

نهج البلاغة : الکتاب 27 منتخب میزان الحکمة : 566

 

 

   

شهر حدیث/ پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :
خوش‏ گمانى به خداوند ، از عبادت خداوند متعال است .
الدرّة الباهرة : 18 منتخب میزان الحکمة : 354

 

 

   

همشهری/  تاریخ تفریحات و سرگرمی‌های بشر، تاریخی بلند و عجیب و غریب است. جنگ گلادیاتور‌ها در روم باستان، جنگ‌ انداختن میان حیوانات و دیگر تفریحات را می‌توان در اوقات فراغت بشر مشاهده کرد. امروزه نیز غالباً به‌صورت غیرقانونی، جنگ‌انداختن حیوانات در سراسر دنیا وجود دارد و برگزار می‌شود؛ هرچند رفتاری غیرانسانی است و توسط مدافعان حقوق حیوانات نیز علیه این برنامه‌ها فعالیت‌هایی صورت می‌گیرد. با همه این اوصاف، در گوشه و کنار دنیا از این دست رقابت‌ها، چه برای تفریح محض و چه برای شرط‌بندی و... به چشم می‌خورد. با هم چند مورد را بررسی می‌کنیم.

جنگ سگ‌ها

یکی از کشور‌هایی که در آن، نبرد‌های حیوانات شیوع زیادی دارد، افغانستان است. ازجمله اینکه نبرد سگ‌ها و بز‌ها و حتی شتر‌ها در این کشور طرفدارانی دارد. یکی از این نبرد‌های حیوانات که در این کشور طرفداران خودش را دارد، همین نبرد سگ‌هاست. البته با وجود اعتراضاتی که طرفداران حقوق حیوانات دارند، ولی به‌واسطه ضعف نظارت قانونی در این کشور، هنوز چنین مواردی وجود دارد و به چشم می‌خورد. جنگ سگ‌ها در افغانستان از قدیم وجود داشته است، اما زمانی که بخش اعظمی از این کشور زیر‌سیطره طالبان رفت، این کار را ممنوع اعلام کردند. بعد از سقوط طالبان در سال 2001 بود که این کار دوباره شروع شده و به فهرست سرگرمی‌های مردم راه یافت. تا سال‌ها نیز حتی در شهر‌های بزرگ افغانستان نبرد هفتگی سگ‌ها در زمین‌های خاکی برگزار می‌شد. البته این جنگ سگ‌ها گاهی در کشور‌هایی دیگر ازجمله ایران هم برگزار می‌شود.

جنگ خروس‌ها

از دیگر نبرد‌های رایج حیوانات در دنیای امروز، جنگ خروس‌هاست. البته خروس‌ها روی هم‌رفته چندان وحشی حساب نمی‌شوند، اما به‌منظور استفاده در اینگونه نبردها، خروس‌هایی را به نام خروس جنگی پرورش می‌دهند که کارشان، حضور تهاجمی در این نبردهاست. روی هم‌رفته جنگ خروس‌ها، برای تفریح و غالباً در مناطق روستایی و بعضی وقت‌ها نیز به‌صورت شرط‌بندی برگزار می‌شود. غالباً این جنگ خروس‌ها به کشته‌شدن یک یا هر دو خروس جنگی شرکت‌کننده در آن می‌انجامد. می‌گویند اولین‌بار فردی به نام جورج ویلسون در سال 1607 عنوان خروس جنگی را به‌کار برده است. غالباً هم این مراسم در بیشتر کشور‌ها وجود دارد و فقط قواعد برگزاری‌اش تفاوت می‌کند، هرچند مشترکات زیادی هم دارد. زمانی حتی در نقاطی از تهران هم این جنگ خروس‌ها برگزار می‌شد که در برخی گاراژ‌ها بود و جنبه غیرقانونی داشت.

جنگ بز‌ها و بزکشی

از دیرباز، جنگ بز‌ها و میش‌ها و... نیز رایج بوده است و حتی در داستان برخی از پادشاهان، می‌خوانیم که بز‌ها را به جان هم می‌انداختند تا تفریح در خوری داشته باشند. امروزه هم در کشورهایی، چون افغانستان و...، چنین جنگ‌هایی وجود دارد که یا جنبه سرگرمی دارد، یا جنبه شرط‌بندی؛ درست مثل همان نبرد سگ‌ها و خروس‌ها. اما یک مسابقه جالب دیگری که با موضوع بز‌ها در افغانستان برگزار می‌شود، مسابقه بزکشی است. این مسابقه گاهی گروهی است و گاهی هم انفرادی. در این بازی، گروه‌ها یا بازیکنان جسد سربریده یک بز یا حتی گوسفند را دارند. سپس سوارکاران آن را از دایره‌ای در یک سر‌زمین یا میدان برداشته و به آن سر دیگر میدان بازی می‌برند. زمان رسیدن به دایره اصلی و انداختن جسد بز یا گوسفند و...، مشخص می‌کند که برنده و بازنده کیست. گاهی خود جسد بز یا گوسفند به‌عنوان جایزه، باعث می‌شود تا این رقابت‌ها از هیجان بیشتری برای شرکت‌کنندگان برخوردار باشد.

جنگ شتر‌ها

شتر‌ها در کشور‌های زیادی وجود دارند و هم از آن‌ها برای حمل‌ونقل استفاده می‌شود، هم از شیر و گوشت‌شان نیز استفاده می‌کنند. اما این انسان دوپا، از این شتر‌های سودرسان می‌تواند استفاده‌های دیگری هم داشته باشد. در کشورهایی، چون کشور‌های عربی، پاکستان، هند، افغانستان و... جنگ شتر‌ها رایج است و انجام می‌شود. شتر‌ها به واسطه جثه‌ای که دارند و همچنین صدای بلندی که می‌توانند تولید کنند، صحنه‌های رقت‌انگیزی را در مبارزه با هم خلق می‌کنند. اگر تصاویر و ویدئو‌های این نبرد‌ها را دیده باشید، واقعاً متأسف می‌شوید که چرا انسان باید چنین کاری کند. در این نبرد غالباً از طریق آموزش‌هایی که دیده‌اند، سعی می‌کنند پای شتر حریف را گاز گرفته و او را زمین بزنند. به محض اینکه احساس خطر برای شتر زمین‌خورده شود، با چوب‌هایی که در دست دارند، شتر مهاجم و پیروز را دور می‌کنند. البته این رقابت در جا‌هایی مثل هند و پاکستان حالت رسمی و قانونی ندارد و غیرقانونی برگزار می‌شود.

جنگ سوسک‌ها

یعنی این آدم‌ها اگر لازم باشد، برای تفریح خودشان و برای کسب درآمد از ناحیه شرط‌بندی، حتی سوسک‌ها را هم به جان هم می‌اندازند. بله، همین سوسک‌هایی که با یک عدد دمپایی توی خانه‌تان کشته و به فاضلاب می‌سپارید، یکی از تفریحات کشور‌های شرق آسیا هستند. این سوسک‌های مبارز توسط صاحبان‌شان نگهداری شده و آموزش داده می‌شوند تا در رقابت‌های سوسکی بتوانند به موفقیت برسند. انواع و اقسام این سوسک‌ها هم وجود دارند. اما چیزی که در کشورهایی، چون تایلند رایج است، استفاده از سوسک‌های کرگدنی است که هم به این منظور و هم به‌عنوان نوعی حیوان خانگی، تایلندی‌ها از آن نگهداری می‌کنند. مثلاً چنین است که کشاورزان تایلندی، سوسک‌هایی دارند و وقت تفریح که می‌شود، آن‌ها را با خودشان به این رقابت‌ها می‌برند. هر کدام از سوسک‌ها هم که بتواند حریف‌ها را مغلوب کند، می‌تواند نفع زیادی به صاحب خودش برساند. کلیپ‌های این رقابت‌ها هم که در اینترنت فراوان یافت می‌شود.

جنگ کبک‌ها و بلدرچین‌ها

می‌دانستید که ما مسابقات یا جنگ کبک‌ها را هم داریم؟ یا حتی جنگ بلدرچین‌ها؟ البته به قیافه آرام آن‌ها نمی‌خورد که اهل جنگ باشند، اما به این منظور هم تمهیداتی اندیشیده شده است. مثلاً برای اینکه کبک را به‌منظور نبرد و جنگ آماده کنند، او را چند هفته در یک قفس تاریک که با پارچه‌ای پوشانده شده است، حبس می‌کنند. وقت نبرد که می‌شود، او را بیرون می‌آورند و حیوان که حسابی وحشی شده است، به‌حساب کبک روبه‌رویی‌اش می‌رسد. در مورد بلدرچین هم البته چنین فرایندی تکرار نمی‌شود. کشاورزانی که بلدرچین دارند، معمولاً بلدرچین مورد نظرشان را در دست گرفته و او را تکان تکان می‌دهند. حیوان هم تحریک می‌شود که با بلدرچین حریف به مبارزه بپردازد و حسابی همدیگر را تکه‌پاره کنند. بالاخره این‌ها هم بخشی از تفریحات کشاورزان است؛ تفریحاتی که زیاد هم انسانی به‌نظر نمی‌رسد. گفته می‌شود که هم‌اکنون در افغانستان و... چنین جنگ‌هایی رواج دارد.

جنگ گاو‌ها

طبیعی است که با خواندن این عنوان، یاد مطلب اصلی ما درباره اسپانیا و البته گاوبازی معروف ماتادور‌ها بیفتید. خب، این هم یکی از گاوبازی‌های معروف دنیاست که در کشوری پیشرفته، چون اسپانیا جریان داشته و می‌گویند که سابقه دو‌هزار ساله هم دارد. اما گاوبازی‌های رایج دنیا تنها این مورد‌ها نیستند. در کشور‌های دیگر نیز به جان هم‌انداختن گاو‌ها رایج است، البته نه در حد و اندازه اسپانیا. مثل اینکه گاو‌های نر را به جان هم می‌اندازند و از این بابت کلی تفریح می‌کنند. این گاو‌ها هم به جان هم می‌افتند و حسابی به هم صدمه می‌زنند. جالب اینکه بخشی از این جنگ گاو‌ها در جشن‌های محلی هم برگزار می‌شود و باز هم جالب‌تر اینکه در مناطقی از ایران مانند گیلان و مازندران نیز چنین رقابت‌هایی وجود دارد؛ معروف به ورزا جنگ. جدا از این مورد، چند دهه قبل‌تر نبرد انسان و گاو‌های وحشی هم وجود داشت؛ یعنی بین رزمی‌کار‌ها و گاو‌های خشمگین‌شده که جزو معروف‌ترین رقابت‌های زمان خودشان بودند.

 

 

   

باشگاه خبرنگاران/ تیپ شخصیتی افراد می‌تواند متفاوت باشد و هر فردی با نگاه به شخصیت خود می‌تواند شغل، ورزش، سرگرمی و فعالیت‌های مختص خود را انتخاب کند,، امّا یکی دیگر از مسائلی که می‌تواند به شخصیت افراد بستگی داشته باشد، مشکلاتی است که آن‌ها در طول زندگی با آن‌ها مواجه می‌شوند.

 

 

   

شهر حدیث/ پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :
دو نعمت است که بسیارى از مردم در آنها آزموده مى‏شوند (یا به سبب آنها به گمراهى و فساد مى‏افتند) : فراغت و تندرستى .

الخصال : 35 / 7 منتخب میزان الحکمة : 562

 

 

   

صدا و سیما/ دکتر محمد ایهاب فؤاد، از بخش بیولوژی مرکز ملی تحقیقاتی مصر، اعلام کرد که هسته بعضی از میوه‌ها حاوی اسیدهیدروسیانیک است که مسمومیت شدید را موجب خواهد شد.
به گفته او، هسته‌های آلو، هلو، سیب، زردآلو و بادام تلخ، خطرناک هستند. بیشترین مقدار اسیدهیدروسیانیک، در بادام تلخ وجود دارد. 100 گرم هسته زردآلو می‌تواند موجب مرگ شخص شود.
تلخی مزه هسته، گویای وجود اسید هیدروسیانیک و نشانه غلظت این سم است. مقدار اسیدهیدروسیانیک بیشتر در هسته‌های آب‌دار که حاوی رطوبت زیاد هستند، وجود دارد. دز مهلک اسید هیدروسیانیک، 0,24 تا 0,97 میلی‌گرم در هر لیتر خون است.
بر اساس داده‌های سازمان خدمات اروپایی امنیت مواد غذایی، در روز می‌توان تنها نصف هسته زردآلو را مصرف کرد.
 
منبع: اسپوتنیک

 

 

   

باشگاه خبرنگاران/ در تمامی دوره‌ها آینده بشر و پیش بینی آن بسیار جذاب بوده است. به خصوص در دنیای امروز که سرعت رشد تکنولوژی بسیار بیشتر شده است و هر روزه چیز‌های جدیدی اختراع و تولید می‌شوند.

 

 

   

حوزه/ امام مهدی علیه السلام:

إنَّ اللّه َ مَعَنا ، فَلا فاقَةَ بِنا إلی غَیرِهِ و الحَقُّ مَعَنا فَلَن یُوحِشَنا مَن قَعَدَ عَنّا .

خدا با ماست و نیازمند دیگری نیستیم. حق با ماست و باکی نیست که کسی از ما روی بگرداند.

      

الغیبة، طوسی، ص 285

 

 

   

صدا و سیما/ ضرر و زیان‌های ناخن گرفتن در شب از زمان‌های قدیم بوده و گفته شده است که در برخی جا‌ها توجیهات علمی هم برای آن ارائه شده است، اما باید دید که آیا واقعا این موضوع سند علمی دارد؟
این روز‌ها برخی از افراد ناخن کاشته اند و دیگر دغدغه‌ای برای کوتاه کردن آن‌ها ندارد، ولی در مقابل برخی دیگر ناخن نکاشته اند و هر دو هفته باید ناخن‌های خود را بگیرند.
در تحقیقاتی که دانشمندان انجام داده اند به این نتیجه رسیده اند که کلسیم اضافه بدن در ساعات پایانی روز در ناخن‌ها جمع می‌شود و از ناخن‌ها به عنوان انبار موقت کلسیم بدن استفاده می‌شود و این کلسیم اضافی در ساعات آغازین روز به گردش خون برمی گردد و مورد مصرف قرار می‌گیرد.
در واقع با گرفتن ناخن در شب این کلسیم ذخیره شده در ناخن از بین می‌رود و با از بین رفتن کلسیم، مشکلاتی برای بدن ایجاد می‌شود.
 
برخی از افراد کوتاه نکردن ناخن در شب را به اسلام نسبت می‌دهند و می‌گویند: مکروه است که ناخن‌ها در شب گرفته شود، در صورتی که سند علمی برای این کار پیدا نشده و ناخن گرفتن یکی از کار‌های مستحبی است که دین اسلام به آن تاکید کرده است و گفته که بهتر است این کار را روز جمعه انجام شود و از انگشت کوچک دست چپ آغاز و به انگشت کوچک دست راست تمام شود.
 
به همین خاطر در هر وقت از شب یا روز باشد جایز است ناخن‌های خود را بگیرید، و بنا بر جست و جویی که صورت گرفت، روایتی مبنی بر کراهت گرفتن ناخن در شب پیدا نشد.
در نتیجه شایعه‌ی مطرح شده مبنای علمی ندارد و علاوه بر اینکه کلسیم در ناخن‌ها ذخیره نمی‌شود مکانیزمی هم برای ذخیره شدن این کلسیم در شب و بازگشت دوباره‌ی آن به بدن در روز وجود نداد.
بر اساس یک افسانه‌ی ژاپنی ناخن گرفتن در شب می‌تواند باعث مرگ شود و عمر را کوتاه کند و ارواح خبیثه را جذب کند. همچنین برخی اعتقاد داشتند که بخشی از روح شما در ناخن هایتان قرار دارد و گرفتن آن در شب باعث می‌شود بخشی از روح خود را در شب پر از ارواح خبیث آزاد کنید.
 
شاید ریشه این باور و اعتقاد که نباید در شب ناخن گرفت به این برگردد که در قدیم نور کافی در شب وجود نداشت و انسان‌ها از نور آتش و چراغ به عنوان روشنایی استفاده می‌کردند و ناخن‌های خود را با وسایل نوک تیز می‌گرفتند، کمبود نور و استفاده از این وسایل می‌توانسته است باعث شود انسان‌ها در هنگام ناخن گرفتن در شب به خود صدمه بزنند. همچنین در این حالت ممکن بود تکه‌های ناخن در غذای انسان بیفتد و مشکلاتی برای او بوجود بیاورد.
 
وقت مناسب ناخن گیری از نظر علم پزشکی
از نظر علم پزشکی بهترین زمان مناسب برای ناخن گیری بعد از حمام رفتن می‌باشد. پزشکان توصیه می‌کنند که همیشه بعد از حمام ناخن‌های خود را بگیرید، چون آسیب کمتری به آن می‌رسد. در بقیه مواقع ناخن شکنندگی دارد که به سطح ناخن آسیب می‌رساند، ولی بعد از حمام، ناخن نرم است و شکننده نیست.

 

 

   

باشگاه خبرنگاران/ قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

یَا قَوْمِ لَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا ? إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَى الَّذِی فَطَرَنِی ? أَفَلَا تَعْقِلُونَ‌

ای قوم، من از شما مزد رسالت نمی‌خواهم، اجر من جز بر خدا که مرا آفریده، نیست، آیا فکر و عقل را کار نمی‌بندید؟

تفسیر آیه 51 سوره هود
از آنجا که بار‌ها در قرآن پاداش نخواستن و بی توقّعی انبیا علیهم السلام از مردم مطرح شده است، معلوم می‌شود که امور مادّی از بزرگ‌ترین موانع گرایش مردم به حقّ است.

پیام‌های آیه 51 سوره هود
1-انبیا هدف مادّی ندارند، هدف آن‌ها از کارشان، جلب رضایت خداوند است. «إِنْ أَجْرِیَ إِلاّ عَلَی الَّذِی» (خداوند خود به انبیا اجر می‌دهد)
 
2-اخلاص، از شروط اساسی موفّقیّت در تبلیغ است. «إِنْ أَجْرِیَ إِلاّ عَلَی الَّذِی فَطَرَنِی»

3-توجّه به خالقیّت خداوند، زمینه اخلاص است. «عَلَی الَّذِی فَطَرَنِی»

4-تعقّل، ما را به تبعیّت از انبیا و پیروی از وحی راهنمایی می‌کند. (عقل، ضدّ وحی نیست، بلکه زمینه ساز پذیرش وحی است) «أَ فَلا تَعْقِلُونَ»

5-برای کسی که به فکر دنیا و منافع آن نیست، چه دلیل وجود دارد که این همه خود را به زحمت بیندازد؟! «أَ فَلا تَعْقِلُونَ»