تصاویر مادرانی که نابغه بار آوردند
ایسنا/ مادران، زنان شگفت‌آوری هستند که از ما مراقبت می‌کنند و بیش از هر فرد دیگری در جهان به ما عشق می‌ورزند. به بهانه روز مادر در این گزارش زنانی را معرفی می‌کنیم که برخی از بزرگ‌ترین نقاشان تاریخ را تربیت کرده‌اند.
«آنا مک نیل ویستلر» در ویلمینگتون واقع در کارولینای شمالی به دنیا آمد و با «جورج واشنگتن ویستلر» ازدواج کرد که در آن زمان همسرش را از دست داده بود و سه فرزند داشت. «جورج ویستلر» یک مهندس بود و برای کار در راه آهن بین مسکو و سنت پترزبورگ به روسیه فرستاده شده بود.
تابلو نقاشی «مادر هنرمند» اثر «جیمز مک‌نیل ویستلر» سال 1871 / «موزه اورسی»
او خانواده‌اش را با خود به روسیه برد و در آن جا بود که «آنا»، «جیمز» کوچک را در مدرسه هنری «آکادمی هنرهای امپراتوری» ثبت نام کرد. «آنا» پس از درگذشت همسرش بر اثر وبا، به ایالات متحده بازگشت و در فقر نسبی زندگی کرد. او به توصیه دختر ناتنی‌اش، به لندن نقل مکان کرد و با جیمز زندگی کرد.
«پرتره مادر هنرمند» اثر «وینسنت ون‌گوگ» سال 188 میلادی / مجموعه هنری شخصی
مادر «وینسنت ون‌گوگ» دنیای هنر را به او معرفی کرد. «آنا کاربنتس» مادر «ون‌گوگ» خود یک هنرمند آماتور بود. مادر «ون‌گوگ» در خانواده‌ای مرفه در «لاهه» متولد شد و همیشه تلاش می‌کرد فرزندانش موقعیت اجتماعی بالاتر خود را حفظ کنند. او به عنوان همسر یک کاهن مسیحی، بسیار مذهبی و خانواده دوست و در عین حال مادری سختگیر بود.
«مادر هنرمند» اثر «پل سزان» سال 1867 میلادی / موزه هنر سن لوئیس
«آن الیزابت آنورین اوبرت»، مادر «پل سزان» شخصیت بسیار تأثیرگذاری در زندگی این نقاش بود؛ بانویی شاد و عاطفی که نگرش سزان به زندگی را شکل داد.
«مادر هنرمند در خواب» اثر «اگون شیله» سال 1911
«ماری» مادر «اگون شیله» نقاش برجسته اتریشی بود که از پدری چک و مادری آلمانی متولد شد. «ماری» زندگی غم انگیزی داشت: دخترش، یعنی خواهر بزرگ‌تر اگون، زمانی که اگون سه ساله بود درگذشت. او همچنین یکی از فرزندانش را در زایمان از دست داد. علاوه بر این، شوهرش زمانی که اگون فقط یک پسر 14ساله بود درگذشت و او تصمیم گرفت دوباره ازدواج کند.
«جولیا وارهولا» اثر «اندی وارهول» 1974
جولیا وارهولا شاید تاثیرگذارترین فرد در روند پیشرفت هنری اندی وارهول بوده باشد. او در اسلواکی امروزی به دنیا آمد اما در 29 سالگی با همسرش به ایالات متحده نقل مکان کرد. او زن بسیار بااستعدادی بود که شیفته نقاشی کردن به خصوص فرشته‌ها و گربه‌ها بود و خانه را با گلدوزی تزئین می کرد. جولیا حتی دسته گل می‌ساخت و آوازهای محلی می‌خواند. «اندی» او و نقاشی هایش را تحسین می‌کرد. «وارهول» در سال 1966 فیلمی به نام «خانم وارهولا» ساخت که در آن جولیا حضور دارد و کارهای روزمره را انجام می‌دهد.
