شرط اصلی در انفاق چیست؟
باشگاه خبرنگاران/ قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى? تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ ? وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَیْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِیمٌ
شما هرگز به مقام نیکوکاران و خاصان خدا نخواهید رسید مگر از آنچه دوست می‌دارید و محبوب شماست در راه خدا انفاق کنید، و آنچه انفاق کنید خدا بر آن آگاه است.
تفسیر آیه 92 سوره آل عمران
با توجّه به اشتقاق لغوی «برّ» که به معنای توسعه در خیر است؛ در قرآن، ایمان و عمل صالح و جهاد و نماز و وفای به عهد، از نمونه‌های بِرّ معرفی شده اند. در قرآن همگان توصیه شده اند که در انجام «برّ» همدیگر را یاری کنند. «تَعاوَنُوا عَلَی الْبِرِّ» و در این آیه نیز می‌فرماید که شما هرگز به این گوهر گرانبها نمی‌رسید، مگر آنکه از آنچه دلپسند شماست وآن را دوست می‌دارید، انفاق کنید.
پیام‌های آیه 92 سوره آل عمران
1-یگانه راه رسیدن به مقام نیکوکاران، انفاق خالصانه از امور مورد علاقه است. «لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ...»
2-در مکتب اسلام، هدف از انفاق تنها فقرزدایی نیست، بلکه رشد انفاق کننده نیز مطرح است. دل کندن از محبوب‌های خیالی وشکوفا شدن روح سخاوت، از مهم‌ترین آثار انفاق برای انفاق کننده است. «لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ»
3-دلبستگی به دنیا سبب محروم شدن از رسیدن به مقام برّ است. «لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ»
4-سعادتِ فرد در سایه نگاه اجتماعی وکریمانه اوست. «لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتّی تُنْفِقُوا»
5-بهترین چیز دوست داشتنی برای انسان «جان» است. پس شهدایی که جان خود را در راه خدا می‌دهند، به بالاترین مقام بِرّ می‌رسند. «تُنْفِقُوا مِمّا تُحِبُّونَ»
6-آنچه را که خود دوست می‌داری انفاق کن، نه آنچه را که بینوایان دوست می‌دارند، زیرا ممکن است فقرا به جهت شدّت فقر، به اشیای ناچیز نیز راضی باشند. «مِمّا تُحِبُّونَ»، نه «ممّایحبّون»
7-انسانی که تربیت الهی یافته، اسیر مال و ثروت نیست، بلکه حاکم بر آنهاست. «تُنْفِقُوا مِمّا تُحِبُّونَ»
8-در انفاق، اصل کیفیّت است، نه کمیّت. «مِمّا تُحِبُّونَ»
9-اسلام، مکتب انسان دوستی است نه مال دوستی. «تُنْفِقُوا مِمّا تُحِبُّونَ»
10-در انفاق نه افراط و نه تفریط، تنها بخشی از آنچه را دوست داری، انفاق کن. «مِمّا تُحِبُّونَ» «من» بیانگر تبعیض است.
11-محبّت به مال در نهاد هر انسانی هست: «مِمّا تُحِبُّونَ» آنچه خطرناک است، شدّت محبّت است که مانع انفاق شود. «وَ إِنَّهُ لِحُبِّ الْخَیْرِ لَشَدِیدٌ»
12-مهم انفاق است حتّی اگر اندک باشد. «وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَیْءٍ»
13-حال که خداوند انفاق ما را می‌بیند، چرا در کمّ و کیف آن کوتاهی کنیم؟ بیایید بهترین‌ها را انفاق کنیم. «فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِیمٌ»
